Op veel scholen wordt aandacht besteed aan seksuele en genderdiversiteit. Veel scholen hebben een GSA (Gender & Sexuality Alliance) en zijn elk jaar actief op Paarse Vrijdag in december. Dat zijn goede ontwikkelingen. Het is belangrijk dat kinderen en jongeren bewust gemaakt worden van seksuele en genderverschillen, zeker zolang discriminatie en geweld op dit terrein nog steeds actueel zijn en ‘homo’ bij veel jongeren nog steeds het meest gebruikte scheldwoord is.

Maar is deze aandacht voldoende? Er is de afgelopen jaren een sterke stijging te constateren van zelfdoding onder jongeren. Een groeiend aantal daarvan identificeert zich tot de LHBTIQ+ gemeenschap.

Op welke terreinen binnen het Nederlandse onderwijs is er nog verbetering mogelijk?

Het COC is al vele jaren actief in het verzorgen van voorlichtingslessen voor scholieren op scholen. Op veel scholen is dit echter de enige activiteit. Dat betekent, dat er nog veel mogelijkheden onbenut blijven. Hoe is het bijvoorbeeld gesteld met de voorlichting van leerkrachten, docenten en ouders? Gaan we er automatisch vanuit dat zij op de hoogte zijn van alle seksuele en genderverschillen en dat zij de kennis van die verschillen ook uitdragen of bespreekbaar maken in hun lessen? Kunnen we er zondermeer vanuit gaan dat er onder leerkrachten en docenten geen homofobe tendensen zijn?

Hoe veilig is een school voor pubers die worstelen met hun seksualiteit en gender als ze tot de ontdekking komen dat die verschilt van hun klasgenootjes? Welke garanties kunnen schoolbesturen geven aan ouders dat hun kind zich op school veilig kan voelen? Uit onderzoek blijkt dat LHBTIQ+ leerlingen nog steeds veel meer gepest worden dan andere leerlingen en dat het zelfmoordpercentage onder deze leerlingen ook nog steeds vele malen hoger ligt dan bij andere leerlingen.

En hoe is het gesteld met de inhoud van het onderwijs? Hoe vinden we de seksuele en genderverschillen terug in lesboeken en lespakketten? Het is een oud onderwijsprincipe dat lesmateriaal een voorbeeldfunctie heeft. Het is belangrijk dat leerlingen zich in teksten en beeldmateriaal kunnen herkennen. Als dat niet opgepakt wordt, zullen LHBTI-leerlingen zich altijd buitengesloten voelen en zal de acceptatie nog lang op zich laten wachten.

Onder andere om deze redenen wil de stichting Asser Regenboog Alliantie met schoolbesturen, leraren, leerlingen, ouders en uitgeverijen van lesmateriaal in gesprek gaan om te zien waar mogelijkheden liggen om tot een LHBTI-vriendelijke school te komen.

Zeker nu vanuit extreemrechtse groeperingen zeer ongenuanceerd aanvallen worden uitgevoerd om kinderen te ‘beschermen’ tegen alles wat met bloot en seksualiteit te maken heeft, is het extra belangrijk om ‘tegengas’ te bieden en alle leerlingen een veilige ontwikkeling te bieden.